Κάρμεν Όρτε, Λουίς Μπαλέστερ, Τζόαν Αμέρ, Μάργκα Βίβες, Μαρία Αντόνια Γκομίλα, Ροζάριο Πόζο, Μπελέν Πασκουάλ, Κάρολ Λ. Κούμπφερ

Εισαγωγή: Το Πρόγραμμα Οικογενειακής Ικανότητας (FCP) για εφήβους ηλικίας 12 έως 16 ετών είναι η ισπανική προσαρμογή του Προγράμματος Ενίσχυσης Οικογενειών (SFP) (Kumpfer &deMarsh, 1985).

Μέθοδος: Οιονεί πειραματικός σχεδιασμός, με ομάδα ελέγχου. Όσον αφορά την πειραματική ομάδα, 81 οικογένειες ξεκίνησαν το πρόγραμμα, λαμβάνοντας μέρος σε 9 διαφορετικές εφαρμογές. Από αυτές τις 81 οικογένειες, οι 69 (85,19%) ολοκλήρωσαν τις 14 συνεδρίες. Για την ανάλυση της οικογενειακής αλλαγής, τα όργανα είναι η ισπανική επικυρωμένη έκδοση των ερωτηματολογίων του Kumpfer για γονείς και παιδιά. Επιπλέον, χρησιμοποιείται επίσης το Σύστημα Αξιολόγησης Συμπεριφοράς για Παιδιά (BASC), επίσης επικυρωμένο για τον ισπανικό πληθυσμό. Σχετικά με τα ναρκωτικά, το εργαλείο είναι το Ερωτηματολόγιο για τις Στάσεις απέναντι στα Ναρκωτικά (CAD στα Ισπανικά), επικυρωμένο ερωτηματολόγιο του Ισπανικού Εθνικού Σχεδίου κατά των Ναρκωτικών. Πραγματοποιήθηκαν προκαταρκτικές και μετα-δοκιμές με δοκιμές t και τώρα βρίσκονται σε εξέλιξη 6μηνη παρακολούθηση. Σχετικά με την ανάλυση δεδομένων, για την ανίχνευση μεταξύ των ομάδων που πραγματοποιήθηκαν αλλαγές, χρησιμοποιείται ANOVA με δοκιμές Tukey b μετά το χόκεϊ. Επίσης, υπολογίζονται οι επιδράσεις δοκιμής t και μεγέθους (Cohen d).

Αποτελέσματα: Όσον αφορά τις οικογένειες, σύμφωνα με τους γονείς, υπάρχουν σημαντικά αποτελέσματα στην ανθεκτικότητα της οικογένειας (ES= 0,828, t= -3,382; p= 0,001), στη συνοχή της οικογένειας (ES= 0,761, t= -3,390, p=0,001), στην οικογενειακή οργάνωση (ES= 0,483, t= -2,438, p= 0,016), στη θετική γονική μέριμνα (ES= 0,970, t= -5,538, p= 0,000), στις αποτελεσματικές γονεϊκές δεξιότητες (ES= 1,253, t= -5,393, p= 0,000). Σε σχέση με τις οικογένειες, σύμφωνα με τους εφήβους, υπάρχουν σχεδόν σημαντικές αλλαγές στην παρακολούθηση των σχολικών προβλημάτων (ES=0,428; t=-1,901, p=0,059) και στις ικανότητες καθορισμού ορίων και αποφυγής προβλημάτων (ES=0,356; t=-1,925, p=0,056). Σχετικά με τους εφήβους, σύμφωνα με τους γονείς, υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στα προβλήματα προσοχής (ES=0,405, t= 2,219, p= 0,028), κατάθλιψη (ES=0,449, t= 2,093, p= 0,038), άγχος (ES=0,378, t=2,084, p=0,039), εσωτερίκευση προβλημάτων (ES= 0,503, t= 2,540, p= 0,012), προσαρμοστικές δεξιότητες (ES= 0,373, t= -2,072, p= 0,040). Επίσης για τους εφήβους, σύμφωνα με τους ίδιους, δεν υπάρχουν σημαντικά αποτελέσματα. Τέλος, όσον αφορά τη διαθεσιμότητα προς κατανάλωση, υπάρχει σημαντική διαφορά στα αποτελέσματα μεταξύ πριν και μετά τη δοκιμή (PRE Mean = 1,630; Μέσος όρος POST= 0,725; p= 0,001).

Συμπέρασμα: Το ισπανικό SFP 12-16 επιτυγχάνει καλά ποσοστά διατήρησης της οικογένειας στο τέλος του προγράμματος. Επιπλέον, υπάρχουν θετικά αποτελέσματα σε διάφορους παράγοντες. Για το μέλλον, θα αναλυθεί η διατήρηση των επιπτώσεων μακροπρόθεσμα. Συνολικά, τα αποτελέσματα συνάδουν με το μοντέλο παρέμβασης που αναπτύχθηκε και είναι συνεπή με σχεδόν όλα τα αποτελέσματα των εφαρμογών αναφοράς και άλλων διεθνών προσαρμογών.

Αυτή η περίληψη υποβλήθηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Εταιρείας Έρευνας πρόληψης 2017 .