Αφηρημένος

Φόντο

Προηγούμενες μελέτες σχετικά με τη χρήση οπιοειδών υψηλού κινδύνου έχουν επικεντρωθεί μόνο σε ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με διαταραχή των οπιοειδών. Αυτή η μελέτη αξιολογεί τον αντίκτυπο διαφόρων ομάδων χρήσης οπιοειδών υψηλού κινδύνου στο κόστος υγειονομικής περίθαλψης και τη χρήση.

Μεθόδους

Πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη κοόρτης που χρησιμοποιεί ισχυρισμούς του σχεδίου υγείας QuintilesIMS με ανεξάρτητες μεταβλητές από το 2012 και αποτελέσματα από το 2013. Συμπεριλάβαμε ένα δείγμα 191.405 μη ηλικιωμένων ενηλίκων με γνωστό φύλο, μία ή περισσότερες συνταγές οπιοειδών και συνεχή εγγραφή το 2012 και το 2013. Τρεις ομάδες χρήσης οπιοειδών υψηλού κινδύνου αναγνωρίστηκαν το 2012 ως (1) άτομα με 100+ ισοδύναμα μιλιγκράμ μορφίνης την ημέρα για 90+ συνεχόμενες ημέρες (χρόνιοι χρήστες)· (2) άτομα με ταυτόχρονη χρήση οπιοειδών και βενζοδιαζεπινών 30+ (συνακόλουθη χρήση)· και (3) άτομα που έχουν διαγνωστεί με διαταραχή χρήσης οπιοειδών. Μετρήθηκε το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ένα άτομο είχε χαρακτηριστεί ως χρήστης υψηλού κινδύνου. Τρεις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης (συνολικό, ιατρικό και φαρμακευτικό κόστος) και τέσσερις δυαδικοί δείκτες χρήσης (οι κορυφαίοι χρήστες συνολικού κόστους 5%, οι κορυφαίοι χρήστες κόστους φαρμακείου 5%, οποιαδήποτε νοσηλεία και οποιαδήποτε επίσκεψη στο τμήμα επειγόντων περιστατικών) που προέκυψαν από το 2013 ήταν αποτελέσματα. Εφαρμόσαμε ένα γενικευμένο γραμμικό μοντέλο (GLM) με λειτουργία σύνδεσης σύνδεσης και κατανομή γάμμα για κόστος, ενώ χρησιμοποιήθηκε υλικοτεχνική παλινδρόμηση για δείκτες χρήσης. Εγκρίναμε επίσης τη στάθμιση της βαθμολογίας τάσης για τον έλεγχο των διαφορών βάσης μεταξύ χρηστών οπιοειδών υψηλού κινδύνου και μη υψηλού κινδύνου.

Αποτελέσματα

Από τα άτομα με μία ή περισσότερες συνταγές οπιοειδών, το 1,45% ήταν χρόνιοι χρήστες, το 4,81% ήταν συνακόλουθη χρήστες και το 0,94% διαγνώστηκε ότι είχε διαταραχή χρήσης οπιοειδών. Μετά τη στάθμιση της βαθμολογίας προσαρμογής και τάσης, οι χρόνιοι χρήστες είχαν στατιστικά σημαντικό υψηλότερο μελλοντικό σύνολο (40%), ιατρικό (3%), και φαρμακευτική (172%) Οι αυξήσεις του συνολικού, ιατρικού και φαρμακευτικού κόστους που σχετίζονται με τους συνακόλουθης χρήστες ήταν 13%, 7% και 41%, και 28%, 21% και 63% για χρήστες με διαγνωσμένη διαταραχή χρήσης οπιοειδών. Τόσο το συνολικό όσο και το φαρμακευτικό κόστος αυξήθηκαν με το χρονικό διάστημα να χαρακτηρίζεται ως χρήστες υψηλού κινδύνου, με την αύξηση να είναι στατιστικά σημαντική. Μόνο οι συνακόλουθη χρήστες συσχετίστηκαν με υψηλότερες πιθανότητες νοσηλείας ή χρήσης του τμήματος επειγόντων περιστατικών.

Συμπεράσματα

Τα άτομα με υψηλού κινδύνου συνταγογραφούμενη χρήση οπιοειδών έχουν σημαντικά υψηλότερο κόστος υγειονομικής περίθαλψης και χρήση από τα αντίστοιχα, ειδικά εκείνα με χρόνια χρήση οπιοειδών υψηλής δόσης.