آبستره

مقدمه:
سیگار کشیدن اخیراً با چندین علائم معده و روده همراه بوده است و کاهش سیگار به عنوان یک استراتژی تغییر شیوه زندگی برای سندرم روده تحریک پذیر (آی بی اس) توصیه شده است. اين مطالعه به بررسی بررسی و بررسی تأثير ترک سيگار در سيگاری ها بر اساس معیارهای رم IV، شدت وابستگی به نيکوتین و تأثير ترک سيگار در افراد سيگاری مبتلا به آی بی اس انجام گرفت.

روش ها:
این مطالعه آینده نگر شامل 371 سیگاری که در درمان ترک سیگار در کلینیک های پزشکی خانواده در یک بیمارستان عالی بین ژانویه و آوریل 2019، در ترکیه حضور داشتند. داده های مربوط به ویژگی های جمعیتی، وضعیت آی بی اس بر اساس معیارهای رم IV و آزمون فاگرستروم برای وابستگی به نیکوتین در مصاحبه های حضوری جمع آوری شد.

نتایج:
متوسط سن بيمار 7-40 سال ± 96-11 سال بود. از کل بیماران، 4/29 درصد سیگاری های سنگین و 1/18 درصد مبتلا به آی بی اس بودند. در سن (03/0=p)، مدت زمان سیگار کشیدن (05/0=p)، نمره FTND (02/0=p)، رابطه جنسی (001/0=p<) بین افراد مبتلا و بدون آی بی اس تفاوت معنی داری وجود داشت. تحلیل های لوژستیکی رابطه جنسی زنان را به عنوان پیش بینی کننده آی بی اس در افراد سیگاری شناسایی کرد (نسبت شانس تعدیل شده، AOR=1.78؛ 95٪ CI: 1.18–2.69; p=0.006). در پیگیری در 1 سال، سیگاری هایی که سیگار را ترک کرده بودند، علائم معده و معده را کاهش دادند (035/0=p).

نتیجه گیری:
نمره FTND در سیگاری های آی بی اس (+) بیشتر از سیگاری های آی بی اس (-) بود. کاهش مصرف سیگار علائم معده و معده را افزایش داد اما بر وضعیت آی بی اس تاثیری نداشت.