Τα άτομα που κάνουν χρήση ναρκωτικών, όπως η ηρωίνη και το κρακ, είναι μερικές από τις πιο στιγματισμένες ομάδες στην κοινωνία και υπόκεινται σε πιο αρνητικές δημόσιες συμπεριφορές και διακρίσεις από άλλες ομάδες που χαρακτηρίζονται από τις εμπειρίες και τις παθήσεις τους, όπως η κακή ψυχική υγεία, το κάπνισμα ή η παχυσαρκία. Ο δημόσιος στιγματισμός συνδέεται με μειωμένη πρόσληψη υγειονομικής και κοινωνικής φροντίδας, χαμηλότερη ποιότητα φροντίδας και αποτελεσμάτων και μειωμένη δημόσια στήριξη για υποστηρικτικές πολιτικές και υπηρεσίες. Δεδομένου ότι το Ηνωμένο Βασίλειο βιώνει επί του παρόντος επίπεδα ρεκόρ θανάτων που συνδέονται με τα ναρκωτικά, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί το στίγμα.
Αυτή η ομιλία θα προσφέρει μια επισκόπηση ενός πρόσφατου ερευνητικού προγράμματος που πραγματοποιήθηκε από τον Harry και τους συνεργάτες του, το οποίο διερεύνησε τους τρόπους με τους οποίους στιγματίζονται τα PWUD και πώς αυτό θα μπορούσε να αντιστραφεί. Θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο πώς μπορούμε να «επανανθρωποποιήσουμε» τους κατά τα άλλα απάνθρωπους ανθρώπους με σύνθετες ανάγκες. Αν και η εστίαση είναι στα ΑμεΑ, η συζήτηση θα είναι επίσης σχετική για όσους εργάζονται ή κάνουν έρευνα με άλλες στιγματισμένες ομάδες.