یکپارچه کردن مداخلات اختلال استفاده از تنباکو در درمان اعتیاد: راهنمای کلینیک های درمان اعتیاد و برنامه ها
سابقه و هدف
بین 65-87٪ از بیماران در درمان اعتیاد دود تنباکو، در مقایسه با حدود 21٪ از جمعیت عمومی است. این میزان بالای استفاده از تنباکو به رنج قابل توجهی بیمار و مرگ زود هنگام کمک می کند. بیش از 53 درصد از افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد (SUD) به علل مربوط به تنباکو می میرند. اکثر این مرگ و میر قبل از سن 60 سالگی رخ می دهد، در حالی که تنها حدود 30 درصد از جمعیت عمومی از مرگ و میر ناشی از دخانیات و به طور معمول پس از سن 70 سالگی می میرند. مداخلات بسیار موثر است که هدف استفاده از تنباکو در دسترس هستند؛ با این حال، آنها به اندازه کافی به برنامه های درمان اعتیاد یکپارچه نیست.
تصورات غلط رایج استفاده از مداخلات اختلال استفاده از تنباکو در تنظیمات درمان اعتیاد را محدود کرده است. بسیاری از کلینیک ها به اشتباه بر این باورند که تشویق بیماران به رسیدگی به اختلال استفاده از تنباکو ممکن است درمان برای SUDs دیگر را مختل کند. با این حال، تحقیقات به وضوح نشان داده است اثر درمان اختلال استفاده از تنباکو به موازات SUDs دیگر.
ارائه درمان مبتنی بر شواهد برای اختلال مصرف دخانیات در طول درمان اعتیاد با 25 درصد افزایش احتمال دوری طولانی مدت از الکل و مواد مخدر غیر قانونی همراه است. با این حال، در یک مطالعه بررسی در سطح ملی اخیر، تنها 64 درصد از بیماران در درمان اختلال مصرف مواد (SUD) برای استفاده از دخانیات غربالگری شدند، و کمتر از یک نفر از هر چهار امکانات ارائه شده مبتنی بر شواهد فارماکوتراپی برای کمک به آنها را ترک تنباکو.
ادامه استفاده از تنباکو مربوط به نتایج درمان اعتیاد ضعیف تر، از جمله احتمال بالاتری از بازپرداخت به مصرف مواد است. ادغام خدمات مربوط به دخانیات در درمان اعتیاد می تواند نتایج درمان را بهبود بخشد، بهبودی را ترویج کند، و آسیب های تثبیت شده استفاده مداوم از تنباکو، از جمله مرگ و بیماری های مرتبط با تنباکو را کاهش دهد.
منبع:
